(KOOS MEINDERTS/TON SCHERPENZEEL)

Wat kan er misgaan, niks kan toch misgaan
Ik weet alles van paarden
Meer nog dan paarden weten van paarden
Zoveel weet ik ervan
Wat maak ik me dan zorgen
Om m’n spreekbeurt voor morgen
Waar lig ik wakker van dan
Een paard heeft vier benen
Een hoofd en een staart
Een hoef is van ijzer
En een veulen is een jong paard

Woorden, enkel maar woorden
Maar woorden schieten te kort
Om te beschrijven hoe gelukkig ik word
Bij het zien van mijn paard
Mijn lievelingspaard
Hoe ze daar staat
En dromerig over het prikkeldraad staart

Wat kan er misgaan, alles kan misgaan
Ik hou zielsveel van paarden
Meer nog dan paarden houden van paarden
Zoveel houd ik ervan
Maar hoe moet ik dat zeggen
Het valt niet uit te leggen
Ik kom niet verder dan
Een paard is een schimmel
Maar dan is hij wit
Een paard kan hoog springen
En een paard noemt men soms ook een hit

Maar dat zijn woorden, enkel maar woorden
Maar woorden schieten te kort
Om te beschrijven hoe gelukkig ik word
Als ik rij op mijn paard
Mijn lievelingspaard
Hoe sierlijk ze draait
En dan zo zwierig zwaait met haar staart

Wat kan er misgaan, niks kan toch misgaan
Ik ga morgen naar school op mijn paard
En als ze dan sierlijk het schoolplein op draait
En zwierig dan zwaait met haar staart
Karianne / Koor: En dan dromerig staart naar de klas / Oeoehoeoe
Dan komen woorden niet langer van pas

Want woorden, enkel maar woorden
Woorden schieten te kort
Om te beschrijven hoe gelukkig ik word
Bij het zien van mijn paard
Mijn lievelingspaard
Hoe ze daar staat
En dromerig over het prikkeldraad staart
Hoe sierlijk ze draait
En dan zo zwierig zwaait met haar staart
Mijn lievelingspaard